WKRÓTCE

*Usiadła nad brzegiem jeziora. Podkuliła nogi*

*Wyłonił się zza drzew i usiadł obok Day*

*Spojrzała na Niego*Nie mogę....

*Spojrzał na nią, kiedy nagle rozcięcie na jego ustach zaczęło potwornie piec. Złapał się za ranę i ujrzał zielone światło, zamknął oczy i położył głowę na ziemię*

Wiktor?*Spytała i spojrzała na Niego*

*Otworzył oczy, zaczął ciężko oddychać*

Co jest? Wiktor?*Spytała i zmarszczyła brwi*

Nic, wszystko ok, może masz rację może potrzebujesz kogoś innego, normalnego. 8Wrócił do pozycji siedzącej*

Ja?*Uniosła brwi. Pokręciła głową*Ja zabijam Wiktor, nie rozumiesz*Wstała *

Więc mi wyjaśnij *też wstał*

Mój umysł*Wzięła jego dłoń i przystawiła sobie do głowy*Słyszę myśli, obrazy. Mogę wpływać na kogoś umysł, skrzywdzić Go. I zabić*Westchnęła*Nie panuję dobrze nad tym. Nie chcę nikogo zranić

Więc byłbym dla ciebie wymarzonym facetem *Zaśmiał się* ale to twoje życie i jeżeli mnie nie kochasz to zrozumię to

To nie tak*Powiedziała*Boję się. To dla mnie na serio trudne, a ty się tak śpieszysz z tym wszystkim. Cały czas słyszę kiedy ślub, i w ogóle. Lubię Cię, mówiłam abyś na nic nie liczył.

Więc nie, nie będę pytał kiedy ślub i się oświadczał póki nie wyczuję, lub mi nie powiesz że jesteś gotowa *złapał ją za rękę* ale cię kocham i chcę ci pomóc

Nie wiem, daj mi czas. Muszę pomyśleć*Powiedziała*

Dobrze, jak wolisz *powiedział*

Na mnie czas*Powiedziała. Zagryzła wargę, pocałowała Go w policzek i zniknęła*

*Poczuł falę energii, teleportował się*

*Przyszedł nad jezioro i usiadł na ziemi wzdychając*

*Stanęła nad jeziorem i spojrzała na Syriusza*

*Przyszedł nad jezioro*

Ładnie tutaj*Powiedziała *

Taa... *mruknął*

Co jest?*Spytała*

Nic, a co? *Spytał*

Nic*Wzruszyła ramionami*Bo tak mruczysz...

*Uśmiechnął się i złapał ją za rękę*

*Objęła Go i cicho westchnęła*

*Przytulił ją*

Będzie dobrze, prawda?*Spytała i zamknęła oczy*

Będzie *powiedział*

To dobrze*Powiedziała i uśmiechnęła się. Popchnęła Go w kierunku wody, no i sama wpadła*

*Wleciał do wody* A Ty. *Zaśmiał się*

No ja też*Powiedziała i ochlapała Go*

*Uśmiechnął się i zaczął chlapać*

*Zaśmiała się i zanurkowała*

*Wyszła nad jezioro.* Nie jest wam zimno? *dzieci... dokończyła w myślach i wyszczerzyła się, siadając na mokrej ziemi.*

*Wynurzyła się. No trzeba zaszaleć*Jest ciepło. Powinnaś spróbować

*Uśmiechnęła się.* Dziękuje. *powiedziała.*

*Wyszła z wody i osuszyła się zaklęciem. Usiadła obok niej*I co tam słychać?

Okej. *uśmiechnęła się.* A, u ciebie? *Nie za bardzo ją znała...*

*Racja, nie znały się za dobrze ale chyba można to zmienić*Mhm, wiele się zmieniło. No ale chyba będzie .. dobrze*Spojrzała na Wiktora*

*Szedł brzegiem jeziora pogrążony we wspomnieniach z dawnych lat, kiedy jeszcze między założycielami panowała zgoda. Kiedy kochał Lily*

*Wyszedł z wody również osuszając się* i jak tam, poznałyście się ?

Jeżeli ci chodzi, że przez pięć minut to pogratuluję. *uśmiechnęła się krótko.*

*Westchnęła*Poznałyśmy się już w sali*Wzruszyła ramionami*

*Uśmiechnął się i usiadł na ziemi*

*Uśmiechnęła się lekko. Tak ma wyglądać szczęśliwa rodzina...*

*Nie musiała. *Więc... Emm, *Zagryzła lekko wargę*Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko przeprowadzce ?

"Syriusz...*usłyszał głos Lily*Muszę ci coś powiedzieć.
Co się stało?*spytał Black odgarniając włosy*
Jestem w ciąży.*szepnęła z uśmiechem*Z tobą. To będzie chłopiec. Czuję to.
*Syriusz uśmiechnął się*Chyba wiem jakie mu damy imię*szepnął z uśmiechem*Dostanie po moim chrzestnym.
Masz na myśli profesora Hanka?*spytała Lily*
Tak... niech będzie Wiktor Syriusz*szepnął.*"*nagle coś wyrwało go z zamyślenia*

*Siedział i patrzył na zamek. Przypomniała mu się jego młodość*

Nie jesteś, też taki stary... *mruknęła w stronę ojca, czytając mu w myślach.*

Syriusz Black szedł przez zalaną ulicę w Dolinie Godryka. Miał nadzieję, że jeszcze zdąży się z nią spotkać zanim będzie za późno. Przeszedł przez jakąś bramę i nagle zamarł. Spojrzał na zniszczony dach domu Lily i Kruka. Otworzył uliczkę i ruszył w stronę dębowych drzwi. Wszedł do środka i rozejrzał się. Ruszył schodami na górę i spojrzał na drzwi znajdujące się na końcu korytarza prowadzące do sypialni swoich przyjaciół. Ruszył powoli długim korytarzem, a krople deszczu skapywały z jego długich włosów na podłogę. Otworzył drzwi do sypialni i ujrzał to, co go przeraziło niezmiernie. Padł na ziemię ocierając się o ścianę w szoku. Zaczął płakać widząc ciało tej, którą kochał. Łzy same cisnęły mu się na wierzch.
- Nie! - krzyknął - NIE! - podczołgał się do Lily i objął jej martwe ciało w ramiona. Zaczął ją tulić do siebie gorzko płacząc. - Lily, błagam! Nie umarłaś! TY NIE UMARŁAŚ! BŁAGAM! NIE ZOSTAWISZ MNIE! BŁAGAM! - krzyczał przez łzy. - Boże... nie zabierzesz mi jej. Nie zabierzesz! A JEŚLI MI JĄ ZABRAŁEŚ, TO MI JĄ ODDASZ! - wrzeszczał wciąż tuląc ją do siebie*Błagam... oddaj mi ją... - zaczął całować jej twarz zatapiając dłonie w jej kasztanowych włosach. - Proszę... Lily... - ostatni raz spojrzał w jej zielone oczy. Położył palce na jej powiekach i zamknął je. Złożył ostatni pocałunek na jej ustach. Przywołał do siebie jej pierścionek, który kiedyś jej podarował i rozgrzał go. Przyłożył go sobie do polika i zaczął syczeć z bólu. Czuł, jak jakaś figura wtapia się w jego skórę. Ostudził pierścień i włożył go na palec ukochanej.*spuścił wzrok*

Wiem, ale tyle się stało w moim życiu. *Westchnął*

Czy ja mam coś przeciwko przeprowadce? *mruknęła.* No, oczywiście, że nie... *dodała.* Tyle, że się przeprowadzę na razie do zamku. *powiedziała.*

*Westchnął cicho. Tak bardzo mu brakowało tamtych dni*

*Wpatrywała się w błękitną, tafle jeziora...*

*Stanął za wnuczką i uśmiechnął się lekko zakrywając jej oczy*

Syriusz... *uśmiechnęła się, odwracając głowę.*

Hej wnusiu*powiedział z uśmiechem*

Hej Dziadziu... *zaśmiała się melodyjnie, klepiąc obok siebie miejsce...*

*Usiadł obok niej*Powiedz dziadziowi co tam jego wnusia porabiała dziś*szczerz*

*Podrapała się, niewinnie po głowie.* Jadła, piła, załatwiała drobną potrzebę... *szczerz...* I prawie śni z nudy. *mruknęła.*

To wyjdź gdzieś, zabaw się*szczerz*

Ciekawe gdzie... *mruknęła.*

Dżampreska *powiedział*

*Zaśmiała się.* Zmieniam decyzję, nie jest mi nudno. *uśmiechnęła się.*

O*szczerz*

*Zaśmiała się.* Co słychać? *zapytała.*

Stara, stara, stara, stara bieda*szczerz*

*Zaśmiała się...* Czyli, że nic nowego. *Emm się, wyszczerzyła.*

*Szedł sobie brzegiem jeziora i wspominał stare czasy*

O, Synu*zawołał*Podejdź, podejdź

*Spojrzał na ojca, kiwną głową i podszedł* Cześć rodzino *powiedział*

*Uśmiechnęła się do ojca tajemniczo.* Wiecie w ogóle, że sama sobie wybudowałam dom... *nie dokładnie sama...wyszczerzyła się.* Trzeba jakąś parapetówkę skombinować. *ciągnęła.*

*Przytulił syna do siebie*Mały Wiktorek*szczerz*Tatuś zawsze cię będzie kochał, ale na ręce cię już nie wezmę*szczerz*

*wyrwał się z objęć ojca* Co słychać?

*zaśmiał się*Ta młodzież. Ledwo się urodziła a już się wyprowadza.

Hahaa... *zaśmiała się.* U mnie dobrze. *mruknęła, z uśmiechem.*

To dobrze *powiedział* masz kogoś na oku? *Uśmiech*

Nie. *mruknęła.* A co chcesz, żeby jakiś ślub był? *zapytała, puszczając w stronę ojca- oczko.*

Może by fajnie było *Też puścił oko*

*Uśmiechnęła się.* A jak, u ciebie Day? *zapytała, nie umiała jeszcze ją nazywać matką...*

*Usiadła na trawie, wpatrując się w jezioro.*

*Podszedł do córki* Cześć *usiadł obok niej*

Hej. *uśmiechnęła, się delikatnie.* Co słychać? *zapytała.*

A nic,  a u Ciebie? *Spytał*

Nudno. *mruknęła.* Gdzie będziecie mieszkać z Day? *walnęła prosto z mostu.*

Ona, ona odeszła *powiedział*

Co? *zdezorientowana, popatrzyła na ojca. Momentalnie uśmiech, spadł jej z twarzy.*

Nom *mruknął* Wyjechała, ponoć wróci.

Ah... *westchnęła.* Wytrzymasz. *wymusiła uśmiech.*

Wytrzymam, ale dom czy tak, czy tak wybuduję *powiedział*